خاطرات من با پسر دایی

روزی پسر دایی ام از مشهد به تهران آمد.

مرغی در خانه ی مادر برگش مرده بود و می خواست مرغی ار از خانه ی ماببرد.

او حتی گریه کرد و من به او می خندیدم.(با هم بخندیم نه به هم)

و این بود خاطره ی من